17 mei 2012, dag 1: Detmold – Hoxter, 55 km

Hemelvaartsdag, 17 mei 2012.

Wij hebben deze vakantie een diep ontzag gekregen voor de duitse vaders. Doordeweeks werken ze zich een ongeluk voor de baas, in het weekend nog harder voor hun gezin. Jarenlang wordt elke vrij uurtje in het weekend aan het eigen ‘ Eigentumshaus’ gebouwd. Het gras gemaaid, de auto gewassen, elk stukje hout voor alle zekerheid nog een keertje in de verf gezet. Alles tadellos opgeruimd, nergens meer een kruimel of snipper te vinden. En wat vragen ze als beloning? Eigenlijk niets. Daarom heeft men voor hen Hemelvaartsdag als ‘ Vatertag’ bestempeld. De dag dat de duitse vader volledig uit zijn dak gaat.

Het begon al in de trein van Bad Bentheim naar Herford. Grote groepen luiddruchtige mannen van middelbare leeftijd of nog erger namen met hun fietsen en bagage bezit van de trein.’ Waar gaan die helemaal naar toe fietsen ‘ dachten we eerst nog. Om er al snel achter te komen dat de bagage voor 100 % uit meegebrachte drank bestond…..
Nou ja, daar hebben we straks geen last meer van als we in Detmold de R1 in de fraaie natuur gaan fietsen…
Dat viel zwaar tegen, tot in de diepste donkerste gedeeltes van enorme wouden hoorden we al van verre het gebrul van de vaders, grote bolderkarren vol met drank achter zich aan trekkend, geen heuvel was te veel voor ze. Toegeven, aanvankelijk keken we hier wel een beetje vreemd tegen aan om het zachtjes uit te drukken. Maar geleidelijk aan begonnen we de schoonheid ervan in te zien en te ervaren. Stel je voor, van de Ostsee tot in de Bayerische Alp, honderdduizenden duitse vaders die een duits koor vormden, een klankschaal van teutoonse oermuziek, de basis voor Wagner..

Mooie route, pittig omdat het al richting Harz ging. Een koude dag, niet warmer dan 12 *.
Al snel waren we bij de Extersteine, hoge geisoleerde rotsformaties waar Guus op vakantie met zijn ouders meer dan 40 jaar geleden al eens was geweest… Velden vol met Koolzaad. Met enige moeite laat in de middag een prima pension gevonden, vlak bij het centrum. Daar ontmoetten we Anneke en Geert uit Dalen die een stuk de R1 volgen om op een gegeven punt af te slaan naar Praag. En vandaar: weer naar huis terug op de fiets. Het jaar daarvoor waren ze naar Wenen gefietst. Omdat ze kamperen torsen ze bijna het dubbele gewicht dan wat wij bij ons hebben mee als bagage. Petje af!