3 september 2012, Kaliningrad (RU) – Nida (LT), 90 km

Weer: half bewolkt, 19*, wind in de rug

Een dag van enorme tegenstellingen!
Na een heerlijk ontbijt in Villa Severin zaten we om 09:30 uur op de fiets.
In no time bereikten we de grote uitvalsweg Ulitsa Aleksandra Nevskogo die verderop de autoweg A191 werd. Druk, hard rijdend verkeer. In het begin zochten we ons een weg langs trottoirs of wat daar voor door moest gaan. Hobbels, hoge stoepranden…
Maar toen was er geen ontsnappen meer aan: we moesten de autoweg op..
Na een enorm klaverblad waar het goed opletten was geblazen om op de juiste weg te blijven konden we, zoals al aangegeven door Oleg Alfarov, gebruik maken van de brede vluchtstrook.
Op zich wel een veilig gebeuren, de autos raasden op minstens 3 meter afstand aan ons voorbij.
Maar het was uiteraard niet het mooiste traject van onze tocht…..
We kwamen langs een politiecontrole. Verbijsterd zag de agent ons aankomen en we zagen hem in een reflex naar zijn fluitje of een ander dienstwapen grijpen tot hij zich realiseerde dat fietsen toegestaan was…
Na goed een uur en 21 km verder dan de afslag naar Selenogradsk genomen en de autobaan verlaten. Een rommelig badplaatsje met vervallen huizen en hier en daar wat nieuwbouw.
Koffie gedronken en daarna op pad maar de Koerische Nehrung, de zandtong in de Oostzee van meer dan 100 km lengte. Het hele gebied is een nationaal park.
Wat heerlijk om daar te fietsen: over een smalle asfaltweg tussen beboste duinen met weinig verkeer. Een paar keer een bospaadje genomen naar de zee, en daar heerlijk aan het strand gezeten. En naar barnsteen gezocht.
In een meer langs de weg zagen we kraanvogels.

Aan het eind van de middag waren we bij de russisch- litouwse grens. Zelfde procedure als een dag eerder, maar nu in omgekeerde volgorde. Vol verbazing keken een paar automobilisten uit Rusland bij de douane naar ons. Ze kwamen niet meer bij toen we vertelden dat ons doel St Petersburg was.

Al snel reden we Nida in Litouwen binnen. Wat een contrast met het russische deel!
Nida oogt schoon, proper en welvarend. En er zijn meer internationale toeriste. De eerste Litas gepind. Langs een mooi aangelegd fietspad direct langs zee naar ons hotel Mariu Krantas waar we warm werden ontvangen door Danuta.
In het centrum van Nida prima gegeten.