10 juli 2013, Rapina – Tartu, 70 km

Zonnig, 24*

‘ You can go with your bicycles over the bridge’ ! Zo begroette ons het Finse echtpaar waarmee wij de vorige avond even gesproken hadden op het terras van het hotel. Toen we namelijk vertelden dat wij de volgende dag naar Tartu wilden, keken zij heel bedenkelijk en zeiden dat dat in feite onmogelijk was omdat weg nr 45 bij Karsa was afgesloten ivm wegwerkzaamheden en er aan een brug gewerkt werd. Wij zagen al voor ons in het verschiet liggen een omweg van vele tientallen kilometers, maar de schatten hadden voor ons navraag gedaan!

Op weg naar Tartu dus. De weg, waarvan ons gidsje al aangaf dat die eenzaam en verlaten was, was zo mogelijk nog rustiger vanwege de duidelijke aanwijzingen dat de weg was afgesloten.
We fietsten langs prachtig gekleurde velden met vlas (blauw) en koolzaad ( geel), haver en koren.

Toe stuitten we op de eerste wegwerkzaamheden: over kilometers waren grote machines bezig het wegdek van asfalt te ontdoen.. Op zich was dit nog wel te fietsen.

In Mooste, een dorpje bestaande uit flats uit de sovjeteriode en een groot landgoed, inkopen gedaan. In feite de eerste mogelijkheid na Rapina. En daarna waren de inkoopmogelijkheden ook bepaald niet dik gezaaid…Voor de winkel een praatje gemaakt met een russische vrouw uit Tadzjikistan die hier woont. Getrouwd met een Fin en van onze leeftijd. Vol bewondering dat we helemaal naar Tartu fietsen!

En ja, daar was de brug: borden met verboden verder te rijden, barrieres, en…van de echte brug alleen maar een paar pilaren in het water over….Gelukkig klopte de info van de Finnen van vanochtend: voor voetgangers was een smal looppad aangelegd over het water.

Bij Luunja verliet de route weg nr 45, die de laatste kilometers iets drukker was geworden, voor een rustig binnenweggetje dat al snel door wat villa achtige buitenwijkjes van Tartu voerde.
En toen reden we Tartu binnen, druk, levendig en inderdaad jeugdig: veel fietsende jongelui.
Ons hotel, Hotel Pallas, ligt mooi aan de rand van de oude binnenstad. Een kamer op de 5e verdieping met over de hele breedte een glaswand met schitterend uitzicht over de stad.

Na het opfrissen direct op pad naar een fietsenzaak aanzien een buis van de bagagedrager van Joke haar fiets het begeven had. We hadden geluk en het euvel werd, gratis en (provisorisch)
verholpen. Hopelijk houdt het stand tot St Petersburg….

Eerst op een terras op het oude Raadhuisplein een biertje gedronken, daarna een paar straten verder lekker buiten gegeten.
Vlak daarvoor de St Johanneskerk binnengelopen waar aan de wanden allemaal foto’s hingen van een concert. Wij herkenden Arvo Part, Mischa Maisky en Gideon Kremer…De suppoost bevestige dat een maand geleden er in deze kerk concerten waren geweest waar werken van Part waren opgevoerd….

Morgen eens een dagje niet fietsen, Tartu verkennen.