23 juli 2013, St Petersburg – Pulkovo – Dusseldorf – Hengelo

Wisselend bewolkt, regelmatig zon, 22*

Daar gingen we dan, na het uitchecken uit het hotel 3 Mosta, naar de luchthaven Pulkovo.
De GPS had weliswaar keurig een route aangegeven, maar wij dachten zelf een betere gevonden te hebben. Al snel raakten we verzeild in allemaal eenrichtings verkeer, dus dat schoot niet erg op.
Via de trottoirs kwamen we dan aan het begin van Moskovsky Prospekt, de grote uitvalsweg uit het centrum die we 15 km moesten volgen tot Pulkovo airport. De hele route parallel aan die drukke avenue gereden over enorm breed trottoir.
Bij Pulkovo 2 (nb: dat is het vliegveld voor de buitenlandse vluchten, Pulkovo 1, dat een paar km verderop ligt, voor de binnenlandse) begon het volgende hoofdstuk.
Meteen al bij het betreden van de vertrekhal moesten we, bagage incluis, door poortjes voor een scan. Dat lukte uiteraard niet met de fietsen.
Geuniformeerde hulptroepen begeleidden ons toen naar een grotere poort waar de fietsen, met enig gewring weliswaar, net, maar dan ook net doorheen konden.
Vervolgens bij het Lufthansa kantoor de toeslag voor de fietsen betaald en de boardingkaarten geprint.
De volgende hindernis, het inchecken zelf met fiets en al, was de volgende hindernis die genomen moest worden. Er was nogal wat onderling overleg nodig voordat alles in orde was, maar na enige tijd verscheen er iemand van de bagageafdeling om onze fietsen in ontvangst te nemen. Men raadde ons uitdrukkelijk aan de fietsen in te pakken, maar dat wezen wij af: op de website van Lufthansa stond uitdrukkelijk vermeld dat dat niet nodig was. Toch wel spannend hoe straks in Dusseldorf die fietsen er uit komen…..
Door de laatste controle en wachten op de boarding in een kleine, overvolle ruimte.

In Dusseldorf kwamen de fietsen redelijk ongeschonden uit het bagageruim. Alleen een van de snelspanners van Guus zijn fiets zat los.
Volgende hindernis: der Deutsche Bahn. Ook de regionale treinen naar Duisburg en Munster hadden grote vertraging. We misten daardoor onze aansluiting naar Enschede. Gelukkig konden we met de trein van 1 uur later, die van 2200 uur ( voor ons was dat gelet op het tijdverschil met St Petersburg 2400 uur….). De NS wilde natuurlijk niet achterblijven:er reden geen treinen naar Hengelo…Dus: naar huis gefietst! We kwamen in een heerlijk opgeruimd huis, met in de koelkast een fles witte wijn. Een toast op onze geslaagde tocht was wel op zijn plaats!