Weer: warm, 25 *, zonnig, windje in de rug….
Weer een prachtige dag.
Langs een kanaal Grudziadz uit, langs diverse oorlogs kerkhoven. De route loopt evenwijdig en vlak langs de Wisla/Weichsel, maar die krijgen we nauwelijks te zien door de hoge dijk dan wel vanwege de forse breedte van het dal. We komen door een aaneenschakeling van kleine dorpjes in een kennelijk erg vruchtbaar akker en tuinbouwgebied met o.a tabaksteelt.
We komen zeer frequent allerlei projecten tegen die vanuit de EU zijn gefinancierd; niet alleen de in elk dorp aangelegde fietspaden van nergens naar niets, maar ook speelplekken voor de jeugd.
Op een paar plekken ontbraken voor ons gevoel de routebordjes, dus onze vriend de GPS dan maar ingeschakeld. Wat een ideaal hulpmiddel!
Bij Biala Gora de route verlaten om de variant naar Malbork te nemen. We kregen wel door dat de ingeschatte 85 km voor het hele dagtraject behoorlijk overschreden zou worden…
In een Skleb de watervoorraad aangevuld. Buiten werden we in het duits aangesproken door een tandelose man van een jaar of 75. Hij vertelde dat zijn familie al generaties lang in dit gebied woonden en hij er ook voor gekozen had hier te blijven wonen, zoals nu zijn kinderen en kleinkinderen ook doen. Het was voor hem als ex duitser bepaald niet makkelijk, mensen zoals hij denken er nog steeds regelmatig aan desnoods op hun knieen naar Duitsland te kruipen, waar helaas niemand hen meer wil hebben…
Na enige tijd zagen we het silhouet van Malbork met zijn reusachtige burgt opdoemen. Hier hadden we al over gelezen. Dit is de grootse van bakstenen gebouwde burgt van Europa die al in de 13 e eeuw door de Duitse Orde is gesticht. De Duitse Orde had, na de Kruistochten naar Jeruzalem, het hele gebied langs de Oostzeekust, tot diep in het huidige Litouen gekregen om te kerstenen. Dat wil zeggen: de oorspronkelijke bevolking ( de slavische Pruissen!!) min of meer uit te roeien, het bouwen van kastelen en forten om de zaak in het gareel te houden en door het gebied met kolonisten uit het Duitse Rijk, dus ook uit Holland, te bevolken.
Pas vanaf de 15 e eeuw was het koninkrijk Polen sterk genoeg om de macht van de Duitse Orde te breken.
In Malbork aangekomen was het niet eenvoudig onderdak te vinden, maar na wat pogingen en aandringen kunnen we 2 nachten slapen in het nieuwe luxe hotel Centrum.
Toen we buiten liepen op zoek naar een restaurant raakten we direct in gesprek met een duits echtpaar met fietsen aan de hand. De man vertelde dat hij hier regelmatig kwam omdat zijn moeder hier was geboren. En weer hoorden we het verhaal van de gedwongen ‘ Aussiedlung’. Jarenlang heeft hij min of meer heimelijk rondom het voormalig huis van zijn ouders geslopen totdat zeer recent hij de stap heeft durven zetten om de poolse eigenaar aan te spreken. Die was zeer vriendelijk, maar achter de gordijnen stond diens moeder te gluren die het er bepaald niet mee eens was dat haar zoon een gesprek aan het voeren was met een duitser die wellicht aanspraak zou kunnen maken op het huis…
En we zaten nog geen minuut in het restarant of we raakten in gesprek met een kordate duitse vrouw van een jaar of 70 die vertelde dat ze nota bene in 1943 geboren was in het Hochpalast van de burgt van Malbork.
We hebben gezamenlijk gegeten en zij vertelde honderduit over haar jeugd en haar huidige activiteiten. Haar moeder was jodin, haar vader legerarts bij de Wehrmacht. Het gezin woonde in Malbork, haar vader werkte in het Lazarett in het kasteel. Het lukte hem zijn vrouw daar een baan als verpleegster te geven en dat wekte kennelijk, ook al omdat zij blond was, geen argwaan. Met letterlijk de allerlaatse trein, bestemd voor gewonden, kon het gezin ( de kinderen als verstekeling onder de bedden verstopt) nog net voor de oprukkende Russen vluchten richting Duitsland.
Nu is zij fotografe met de focus op Oost Pruissen, geeft lezingen en houdt voordrachten.
Terug in het hotel ontmoetten we de fietsers uit Eindhoven die we twee dagen geleden hadden getroffen. Morgen gaan zij naar Gdansk en daarna via de Oostzeeroute naar Berlijn.
Guus en Joke fietsen de R1 naar St Petersburg 