Weer: half bewolkt, 21 *, weinig wind
Nou, dat was me een dagje wel!
We konden kiezen om via een directe rechte verkeersweg naar Elblag te fietsen of de officiele routevariant doen. Dat laatste hebben we gedaan, en dat betekende al direct de eerste ruim 20 km meer.
Het ging op zich overigens aardig goed, te goed wellicht, want voordat we het wisten bleken we behoorlijk van de route te zijn afgeweken.
En dat betekende weer een kilometer of 15 extra…
Dus we hadden, toen we pas halverwege de middag Elblag binnenreden, wel iets verdiend dachten we zo. In een cukiernia, een soort lekkere taartjes winkel waar je ook koffie kan drinken, ons ruim getracteerd op gebak met koffie. Een prachtige stad overigens, Elblag. Maar we wilden er niet te lang blijven hangen want we moesten nog een aardig eind…
De route die ons uit Elblag voerde was behoorlijk heuvelachtig, in de zin van een continu vals plat naar boven…..En dat begonnen we toch wel te voelen na ruim 90 km….Ook de routebordjes ontbraken op deze etappe nog al eens bij kruispunten of afslagen.
Helaas hebben we Mennonieten kerkhoven gemist, hier en daar zagen we wel een verwijzing maar op een of andere manier konden we het gewenste object niet snel vinden. De Mennonieten, die niet langer welkom waren in Holland, werden in de 17e eeuw door de Poolse koning uitgenodigd om in godsdienstvrijheid in Polen te leven in ruil voor de ontginning van de Weichsel delta.
Maar dan was die dan, opeens hadden we uitzicht op de Oostzee, of beter: op de landzijde van de Frische Schoorwal (Frische Nehrung). Een schoorwal is een smalle, lange zandtong, gevormd door afzettingen in de ondiepe zee, een zogenaamde haf-kust.
Overmorgen fietsen we over de allergrootste: de Koerische Schoorwal (Kurische Nehrung), met een lengte van circa 100 km!
Ook het aardige plaatsje Tolkmicko, met o.a. de zomerresidentie van Kaiser Wilhelm II, te weinig aandacht gegeven; we hadden nu maar 1 doel, een heerlijke douche en lekker eten in ons hotel in Frombork!
We kwamen even na 1900 uur aan in Frombork. Niet te missen de majestueuse Domburcht met daarvoor het standbeeld van Copernicus, de kanunnik die bewezen had dat de zon in het midden van ons heelal staat. Pas geruime tijd later durfde Galile Galilei het aan dit in het openbaar te uiten…
Ons hotel, hotel Kopernik, ligt daar tegenover.
Zo meteen de spullen voor de entree in Oblast Kaliningrad maar eens klaarleggen, morgen nog een km of 15 en dan zijn we bij de russische grens!
Guus en Joke fietsen de R1 naar St Petersburg 